بزرگنمایی:
یک کارشناس مرکز ارتباطات اورژانس ۱۱۵ بابل به نوزادی که تازه به دنیا آمده بود، اما نفس نمیکشید، زندگی دوباره بخشید.
به گزارش نسیم شرق ، کارشناسان تلفنی اورژانس این روزها حسابیگل میکارند. پس از کارشناس تریاژ تلفنی اورژانس 115شهرستان بم که نوزادی را با راهنماییهای صحیح پزشکی از خطر خفگی و مرگ نجات داد، این بار هم یک کارشناس مرکز ارتباطات اورژانس 115بابل به نوزادی که تازه به دنیا آمده بود، اما نفس نمیکشید، زندگی دوباره بخشید.
موجی از ابراز احساسات شیرین و دلچسب، واکنشی بود که مردم نسبت به معصومه مهرآور و کاری که او در آن لحظات بحرانی انجام داد، از خود نشان دادند. این کارشناس مامایی52ساله، ازسال1396 درمرکز ارتباطات اورژانس بابل مشغول به فعالیت است و19سال هم سابقه کار در رشته خود یعنی مامایی دارد.
او درباره روند نجات نوزاد توضیح داد: «وقتی شیفتم را تحویل گرفتم، به من گفتند یک مورد مادر باردار نیاز به کمک دارد. مادر باردار و همسرش ساکن روستای جاجن بودند و قرار بود برای وضعحمل به بیمارستان بیاید، اما به خاطر بعد مسافت و همچنین برفگیر بودن جاده، امکان انتقال مادرباردار به بیمارستان وجود نداشت.
به گزارش نسیم شرق ، نوزاد را هم گویا زنی که چهار پنج زایمان داشته، به دنیا آورده، اما گریه نکرده بود. مدتی بعد آقایی تماس گرفت و گفت زایمان انجام شده است و دیگر نیرو اعزام نکنید. با توجه به شرایط موجود نگران حال مادر و نوزاد بودم. با پدر نوزاد تماس گرفتم و گفت نوزاد بعد از به دنیا آمدن هنوز گریه نکردهاست، این در حالی است که نوزاد به محض تولد باید بهطور کامل گریه کند. من توضیحات لازم را دادم و مادر و پدر هم بهخوبی با من همکاری کردند و سرانجام صدای گریه نوزاد را شنیدم که هم باعث خوشحالی خودم و هم پدر و مادرش شد. تصور میکردم روند زایمان تمام شدهاست، اما هنوز جفت در بدن مادر باقی مانده بود و برای همین با دو مانور دیگر که توضیح دادم، جفت هم خارج شد. همزمان، همکاران هم به محل اعزام شدند، اما بهدلیل بعد زیاد مسافت، 40دقیقه بعد به آنجا رسیدند.
چون بهعنوان ماما اجازه تجویز دارو داشتم، تجویزهای لازم انجام شد. نوزاد در محیط استریلی متولد نشده بود از این رو درخواست کردم او را به نزدیکترین بیمارستان منتقل کنند.»
به گفته مهرآور، علاوه بر او و همکاران اورژانس بابل، نیروهای هلالاحمر هم در این عملیات نجات حضور داشتند: «چون درمسیر برف سنگینی آمده بود، همکاران نمیتوانستند حرکت کنند و برای همین امدادگران با پاکسازی جاده امکان تردد را فراهم کردند: «اسفندماه1401 هم یک پسر دو و نیم ساله را با راهنمایی تلفنی و قبل از اینکه همکاران به محل برسند، از مرگ نجات دادم.»