قبل از هر چیز باید معلوم کنید نحوهٔ سفرتان چیست؟ مثلاً اگر سفرتان جاده‌ای و با اتومبیل است پس نیازی ندارید داروهای زیادی با خود ببرید؛ چون درهرحال به پزشک و داروخانه دسترسی خواهید داشت. یا اگر سفرتان به‌صورت کمپینگ است و چندین روز باید در راه باشید پس به یک کیت دارویی قوی و مجهز با تمام کمک‌های اولیه نیاز دارید.
اگر سفرتان به خارج از کشور است پس باید یک داروخانهٔ کوچک با خود ببرید. وقتی به کشورهایی می‌روید که معیارهای بهداشتی آنجا با شرایط معمول شما در کشور خودتان تفاوت دارد و از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کنید و از شهرهای شلوغ دیدن می‌کنید پس خیلی در معرض میکروب‌ها و عوامل بیماری‌زا خواهید بود.
در سفرهای دور و دراز شما بیشتر احتمال دارد به دلیل مصرف آب و غذای آلوده یا غذاهای غیرمعمول دچار اسهال مسافرتی شوید. همچنین ممکن است گاهی در شرایطی قرار بگیرید که دسترسی فوری به پزشک و داروخانه نداشته باشید.
یک مسئلهٔ دیگر این که داروهایی که در مسافرت لازم می‌شوند برای هرکسی متفاوت است. اگر به طور کل فرد سالمی هستید و بیماری ندارید پس داروهای کمتری لازم است با خود ببرید. از سویی دیگر اگر کودک یا سالمند همراه دارید پس داروهای بیشتری نیاز خواهید داشت.
داروهایی که با خود می‌برید کمک می‌کنند موقتاً از ناخوشی که وجود دارد تسکین پیدا کنید تا به شهر و خانه خودتان برگردید.
داروهای تجویزی
همیشه در هر سفری باید داروهای تجویزی‌تان را به‌اندازه کافی با خود ببرید، فرقی هم نمی‌کند مقصدتان کجا باشد. توصیه می‌کنیم اگر داروی تجویزی مصرف می‌کنید حتماً به تعداد کافی و حتی بیشتر و از همان دوز و برندی که به آن عادت دارید تهیه کرده و همراه خود ببرید. ضمناً شاید لازم باشد پیش از سفر ویزیتی با پزشک معالجتان داشته باشید و شرایط سفرتان را به او اطلاع بدهید.
یک کپی از نسخه دارویی‌تان نیز همراهتان باشد. داروها را در بسته‌بندی خودشان نگه دارید و روی آنها برچسب بزنید و نحوه مصرفشان را بنویسید.
داروهای بدون نیاز به نسخه (OTC)
داروی اسهال
شما در سفر قرار است غذاهای جدیدی بخورید و معلوم نیست گوارشتان چه واکنش‌هایی نشان دهد. پس خیلی مهم است که داروی ضداسهال مانند لوپرامید و بیسموت ساب سالیسیلات داشته باشید. همچنین چند قرص الکترولیت آب‌رسان داشته باشید تا اگر اسهال شدید جلوی دهیدراته شدن بدن را بگیرید.
نکتهٔ دیگر اینکه معمولاً در سفر به‌سختی می‌توانید از عادت‌های ناسالم غذایی چشم‌پوشی کنید. پس خیلی مهم است که داروهای آنتی‌اسید برای تسکین ریفلاکس بعد از خوردن غذاهای سنگین و حجیم داشته باشید. اگر ریفلاکس مشکلی است که اغلب دارید پس بهتر است سعی کنید توصیه‌های غذایی برای این عارضه را رعایت کنید.
ملین یا لاکسیتیو
اسهال مسافرتی واقعاً مانند یک کابوس است؛ اما تغییرات روتین غذایی می‌تواند مشکلی معکوس ایجاد کند و دچار یبوست شوید. نوشیدن آب فراوان و خوردن غذاهای فیبردار می‌تواند کمک‌کننده باشد؛ اما ملین‌هایی مانند بیزاکودیل را همراهتان داشته باشید تا یبوستتان برطرف شود.
داروی تب و درد
سردردهای بین راه، کمردرد ناشی از بلندکردن چمدان‌های سنگین، پادردهای ناشی از پیاده‌روی‌های طولانی و خوابیدن در تختخوابی که مال خودتان نیست همگی می‌توانند باعث دردهایی شوند و جلوی لذت و تفریح سفرتان را بگیرند. یک داروی تب و درد؛ مانند استامینوفن و ایبوپروفن می‌تواند این دردها و ناراحتی‌ها را به طور مؤثر تسکین دهد پس حتماً این داروها را نیز همراهتان داشته باشید.
داروی ماشین‌گرفتگی یا بیماری حرکت
وقتی با قطار و اتومبیل و هواپیما سفر می‌کنید ممکن است دچار بیماری حرکت شوید و حالت تهوع و استفراغ داشته باشید. پس لازم است دارویی مانند دیمن هیدرینات با خود داشته باشید. اسکوپولامین نیز داروی دیگری است که ممکن است در برخی از افراد اثر بهتری داشته باشد.
آنتی‌هیستامین
وقتی در سفر هستید، چیزهایی مختلفی در محیط جدید می‌توانند آلرژی‌تان را برانگیخته کنند. اگر دوست ندارید گرفتگی بینی و عطسه و آبریزش چشم آزارتان بدهد و مانع تفریح و گردشتان شود پس حتماً یک آنتی‌هیستامین در کیف دارویتان داشته باشید. داروهایی مانند لوراتادین و دیفن‌هیدرامین می‌توانند علائم آلرژی را به طور مؤثر تسکین دهند.
یک هشدار: اگر رانندگی می‌کنید آنتی‌هیستامینی انتخاب کنید که باعث خواب‌آلودگی‌تان نشود.
داروهای سرماخوردگی
سرماخوردگی‌های معمولی معمولاً خودشان خوب می‌شوند؛ اما علائم سرماخوردگی مثل خارش گلو می‌تواند در سفر آزاردهنده باشد. یک داروی ضد سرفه یا قرص سرماخوردگی می‌تواند حس بهتری به شما بدهد. همچنین شایع است که ترشحات سینوسی باعث تحریک گلو شود. در چنین شرایطی داروهایی که برای رفع گرفتگی بینی و خارش و آبریزش چشم هستند می‌توانند به‌دردبخور باشند، مثل سودوافدرین و موسینکس.
داروهای خواب‌آور
سفرهای طولانی و خارج از کشور می‌توانند خوابتان را به هم بریزند و باعث شوند نتوانید خوب بخوابید؛ بنابراین یک داروی خواب‌آور مثل ملاتونین می‌تواند به تنظیم ساعت بدنتان کمک کند. ملاتونین یک هورمون طبیعی در بدن است که به‌صورت مکمل وجود دارد. این دارو اعتیادآور نیست و می‌توانید چند شب از آن استفاده کنید. ملاتونین به شما کمک می‌کند طی پرواز بخوابید یا در یک جای شلوغ چُرت بزنید. کافی است 30 دقیقه پیش از خواب آن را مصرف کنید.
پماد و کرم
به گزارش وب گاه تبیان، خراشیدگی‌ها و بریدگی‌های جزئی هرزمانی می‌توانند اتفاق بیفتند و در سفر بیشتر. پس یک آنتی‌بیوتیک موضعی مثل نئوسپورین یا باسیتراسین با خود داشته باشید. همچنین یک کرم هیدروکورتیزون هم از ضروریات سفر است، خصوصاً اگر قرار است در طبیعت باشید. این پماد می‌تواند قرمزی و خارش ناشی از نیش حشرات و دیگر بثورات پوستی را تسکین دهد.